حسین آقا برقچی سال ۱۳۱۴ در محله گنبد سبز شهر مشهد متولد شد.
او در نوجوانی و دوران دبیرستان به دلیل دست‌های بلندی که داشت به والیبال روی آورد. با این وجود پس از مدتی، با علاقمندی به دوومیدانی این رشته را دنبال کرد و سال ۱۳۳۹ در رقابت‌های قهرمانی کشور به عنوان قهرمانی پرتاب وزنه و نایب قهرمانی پرتاب دیسک دست یافت و پس از آن، با مهاجرت به تهران ورزش را به صورت حرفه‌ای دنبال کرد.
آقابرقچی از سال ۱۳۴۳ به عضویت تیم ملی دوومیدانی کشورمان درآمد و در چهار تورنمت بین‌المللی نیز حضور یافت. او سال ۱۳۵۳، برای شرکت در بازی‌های آسیایی تهران، در یک اردوی تدارکاتی به میزبانی تمرینات خود را آغاز کرد و در همان اردو، بر اثر حادثه‌ی برخورد چکش هفت کیلویی ورزشکار آلمانی به چانه‌اش دچار آسیب مغزی شد و یک ماه به کما رفت و در نهایت پس از شش ماه معالجه و با از دست دادن بخشی از توانایی حرکتی خود به ایران بازگشت.
حسین آقابرقچی پس از چند سال توان‌بخشی حرکات دست و پای خود را بهبود بخشید و با امیدواری و روحیه‌ای شکست ناپذیر فعالیت‌های ورزشی را سر گرفت.
او تجارب ورزشی‌اش را به پارادوومیدانی برد و از سال ۱۳۶۰ به مدت چهار سال، هدایت تیم ملی دوومیدانی جانبازان و معلولان را بر عهده گرفت.
پس از کناره‌گیری از مربیگری، انجام کلاسبندی پزشکی، ورزشی و قرار گرفتن در گروه ورزشکاران دارای معلولیتِ CP مجددا فعالیت حرفه‌ای خود را در کسوت ورزشکار دنبال کرد.
برقچی با شرکت در سه دوره‌ی بازی‌های پارالمپیک بارسلون ۱۹۹۲، آتلانتا ۱۹۹۶ و سیدنی ۲۰۰۰، موفق به کسب ۴ مدال در این رویداد بزرگ نیز شد. او در بارسلون به برنز پرتاب وزنه رسید اما در آتلانتا ۱۹۹۶، در حالی به عنوان قهرمانی پارالمپیک دست یافت که ۶۱ ساله بود و با پرتاب بی‌نظیر دیسک خود موفق به شکستن رکورد بازی‌های پارالمپیک نیز شد.
او همچنین از چندین دوره حضور در مسابقات جهانی ۳ طلا، ۲ نقره و ۲ برنز پرتاب وزنه و دیسک را بدست آورد و سال ۱۹۹۹ در رقابت‌های انگلیس رکورد پرتاب دیسک جهان و پارالمپیک را ارتقا داد.
برقچی پس از کسب مدال برنز پارالمپیک سیدنی در ۶۵ سالگی، از ورزش قهرمانی کناره گرفت و سال‌های پایانی زندگی خود را در زادگاهش، مشهد، سپری کرد.
حسین آقا برقچی سال ۱۳۹۴ در سن ۸۰ سالگی، دیده از جهان فرو بست.