عنایت‌اله بخارایی

 عنایت‌اله بخارایی، ملی‌پوش جانباز و تاریخ‌ساز تیم تیراندازی کشورمان هفدهم تیرماه سال 1342 در روستای رحمت‌آباد، از توابع بخش سده‌ی شهرستان اقلید در استان فارس ایران متولد شد.

او درباره دوران کودکی و نوجوانی خود می‌گوید: «از کودکی در روستا بزرگ شدم. بچه‌های روستا از کوچکی زحمت می‌کشند. برای ما تفریحاتی چون پارک و سینما وجود نداشت. بیشتر در فضای سبز و کوه و صخره‌ها بازی می‌کردیم و همان تفریح و ورزش محسوب می‌شد. رفت و آمد از روستا به شهر و ادامه تحصیل بسیار سخت بود و از همان کودکی در کشاورزی به پدرم کمک می‌کردم.»

بخارایی سال 1361 به خدمت سربازی اعزام شد و با اتمام دوره آموزشی، داوطلبانه به جبهه‌های جنگ تحمیلی پیوست و پس از 22 ماه خدمت در «پُل نو» خرمشهر، منطقه شلمچه بر اثر اصابت ترکش قطع نخاع شد و با 70 درصد مجروحیت به درجه جانبازی نائل آمد.

او در آسایشگاه جانبازان با ورزش افراد دارای معلولیت آشنا شد و به پاراتیراندازی روی آورد و از سال 1371 به عضویت تیم ملی تفنگ درآمد.

بخارایی برای اولین بار در سال 1372 به مسابقات بین‌المللی اعزام شد و در رقابت‌های مجروحین جنگ انگلستان و بعد جهانی اتریش کسب مدال کرد. مسابقات جهانی اتریش اولین رقابت‌های بین‌المللی و رسمی تیراندازان جانباز و معلول کشورمان به حساب می‌آمد. تیم ایران در آن مسابقات به مقام سوم رسید و سهمیه پارالمپیک را کسب کرد.

او حضور در  پارالمپیک را برای نخستین بار، در  آتلانتا 1996 تجربه کرد و با کسب نخستین نشان طلای تیراندازی ایران در پارالمپیک تاریخ‌ساز شد.

همه تیراندازها با تفنگ‌های به‌روز و گازی در خط آتش پارالمپیک آتلانتا ١٩٩۶ به صف شدند الا بخارایی از ایران. برایش اسلحه جدید خریدند، بهترین نمره‌ها را می‌زد و حاضر نبود تفنگ‌اش را با هیچ اسلحه دیگری عوض کند. روز مسابقه با همان تفنگ چوبی بادی، شروع کرد به گلنگدن کشیدن. «در مقدماتی همان نمره ۶٠٠ تهران را در آتلانتا زدم. به فینال رفتم و در نهایت با رکوردشکنی قهرمان شدم. اولین طلای تاریخ تیراندازی ایران را به دست آوردم اما اصلا دوربینی همراه‌مان نبود که عکس یا فیلم بگیریم. هیچ تصویری از آن لحظات و سکو نداریم.

مسئولین هم تحت تأثیر قرار گرفته بودند و اشک می‌ریختند. آقای خسروی‌وفا می‌گفت تصور نمی‌‌کردم مدال بگیری.»

بخارایی سال ١٩٩۶ اولین مدال طلای پارالمپیک خود را به موزه امام رضا (ع) هدیه کرد.

بخارایی با دفاع از عنوان قهرمانی خود و با همان تفنگ آتلانتا، در پارالمپیک 2000 سیدنی نیز به نشان طلا دست یافت.

او سال 2004 پرچمدار کاروان ایران در رژه مراسم افتتاحیه پارالمپیک آتن شد.

عنایت‌اله بخارایی پس از حضور در بازی‌های پارالمپیک پکن، سال 1387 به حضور خود در ورزش قهرمانی پایان داد و سال ١٣٩٧ نیز تفنگ، کت تیراندازی و دومین نشان طلای پارالمپیک خود را به موزه ورزش ایران اهدا کرد.